Różnica między inflacją a stopami procentowymi
Inflację można zdefiniować jako trwały wzrost poziomu cen w gospodarce w miarę upływu czasu. Gospodarka nie stoi w obliczu inflacji, jeśli poziom ceny nagle wzrośnie w jednym skoku, ale nie będzie dalej wzrastał. Ponadto nie jest to inflacja, ponieważ dochodzi do wzrostu ceny jakiegokolwiek konkretnego towaru lub usługi lub względnych cen niektórych towarów lub usług. Stopa procentowa to stopa, według której banki mogą pożyczać pieniądze z banku centralnego. Stopy procentowe, takie jak stopa funduszy federalnych w USA lub stopa repo w Indiach, są wykorzystywane przez banki centralne do kształtowania polityki pieniężnej, która jest stosowana w celu ustalenia stopy inflacji.
Przyjrzyjmy się szczegółowo o inflacji a stopie procentowej:
Jeśli inflacja jest obecna, ceny prawie wszystkich towarów i usług rosną. Inflacja niszczy siłę nabywczą waluty. Inflacja sprzyja pożyczkobiorcom kosztem pożyczkodawców, ponieważ kiedy pożyczkobiorca zwraca pożyczkodawcę kwotę główną, jest on bezwartościowy pod względem dóbr i usług, niż był wart, kiedy był pożyczany. Inflacja, która przyspiesza poza kontrolą, nazywana jest hiperinflacją, która może zniszczyć system monetarny kraju i wywołać wstrząsy społeczne i polityczne. Stopa inflacji to procentowy wzrost poziomu cen w porównaniu z rokiem bazowym. Analitycy wykorzystują stopę inflacji jako wskaźnik cyklu koniunkturalnego i przewidują zmiany w polityce pieniężnej Banku Centralnego.
Aby obliczyć stopę inflacji, wskaźnik cen służy jako wskaźnik zastępczy poziomu cen. Indeks cen mierzy średnią cenę dla określonego koszyka towarów i usług. Indeks cen towarów i usług konsumpcyjnych (CPI) jest najczęściej stosowanym wskaźnikiem stopy inflacji i jest powszechnie stosowany w wielu krajach. Wskaźnik CPI składa się z koszyka dóbr i usług reprezentujących wzorce zakupowe typowego miejskiego gospodarstwa domowego. Na przykład w Stanach Zjednoczonych koszyk CPI zawiera Żywność (14, 2%), Energię (10, 5%) i wszystkie produkty bez żywności i energii (75, 4%) jako kategorie szacowania CPI. Aby obliczyć CPI, Bureau of Labor Statistics w USA lub podobnej organizacji w dowolnym kraju (gdzie wartości procentowe koszyka mogą być różne) porównuje koszt koszyka CPI z kosztem koszyka we wcześniejszym okresie bazowym. Wzór na obliczanie CPI jest następujący:
Biorąc przykład do obliczenia CPI: -
|
Pozycja |
Ilość | Cena w okresie bazowym |
Aktualna cena |
| Cheeseburgery | 200 | 2, 50 | 3) |
| Bilety na film | 50 | 7 | 10 |
| Paliwo samochodowe | 300 | 1, 50 | 3) |
| Zegarki | 100 | 12 | 9 |
Referencyjny okres bazowy:
Cheeseburgery - 200 x 2, 5 = 500
Bilety do kina - 50 x 7 = 350
Paliwo samochodowe - 300 x 1, 5 = 450
Zegarki - 100 x 12 = 1200
Koszt koszyka = 2500
Obecny okres -
Cheeseburgery - 200 x 3 = 600
Bilety do kina - 50 x 10 = 500
Paliwo samochodowe - 300 x 3 = 900
Zegarki - 100 x 9 = 900
Koszt koszyka = 2900
CPI = (2900/2500) x 100 = 116
Indeks cen wynosi 16% w okresie bazowym, a zatem stopa inflacji wynosi 16%.
Niektóre inne kraje stosują Indeks cen hurtowych (WPI) jako metodę pomiaru inflacji. W WPI zmiany cen towarów na różnych etapach przetwarzania (surowce, półprodukty i wyroby gotowe) są badane pod kątem pojawiającej się presji cenowej.
Aby zrozumieć, że dochodzi do inflacji lub jak określona stopa inflacji jest ukierunkowana, należy przyjrzeć się stopie procentowej ustalonej przez bank centralny dowolnego kraju. Polityka pieniężna odnosi się do banku centralnego, który wykorzystuje stopę procentową jako narzędzie wpływające na ilość pieniądza i kredytu w gospodarce w celu wpłynięcia na działalność gospodarczą. Mówi się, że jest ekspansywny, gdy Bank Centralny obniża stopę procentową, co z kolei zwiększa ilość pieniądza i kredytu w gospodarce. I odwrotnie, gdy Bank Centralny podnosi stopę procentową, co zmniejsza ilość pieniądza i kredytu w gospodarce, polityka pieniężna jest uważana za kurczącą się.
Tak więc bank centralny wykorzystuje stopę procentową, aby wpłynąć na podaż pieniądza, a tym samym na inflację. Teoria ilościowa pieniądza stwierdza, że ilość pieniądza stanowi pewną część całkowitych wydatków w gospodarce i implikuje równanie ilościowe wymiany:
Cena pomnożona przez rzeczywistą produkcję to wydatki ogółem, tak więc prędkość jest średnią liczbą przypadków, w których każda jednostka pieniędzy jest wykorzystywana na zakup towarów lub usług. Równanie wymiany musi zachowywać się z określoną w ten sposób prędkością. Monetaryści uważają, że prędkość i rzeczywista wydajność gospodarki zmieniają się tylko powoli. Zakładając, że prędkość i realna produkcja pozostaną stałe, jakikolwiek wzrost podaży pieniądza doprowadzi do proporcjonalnego wzrostu poziomu cen. Ten wzrost podaży pieniądza osiągany jest poprzez obniżenie stóp procentowych. W miarę obniżania stóp procentowych ludzie i firmy mogą pożyczać więcej pieniędzy. Efektem większego zadłużenia jest to, że w gospodarce jest więcej wydatków konsumpcyjnych, co zwiększa inflację, ponieważ popyt na towary i usługi jest większy. Przeciwnie dzieje się w przypadku wzrostu stóp procentowych. Jeśli inflacja wzrośnie powyżej pewnego poziomu niż w Banku Centralnego, zwiększają one referencyjne stopy procentowe, tak że pożyczki maleją, a konsumenci oszczędzają więcej. Ze względu na więcej oszczędności i mniej dochodów do dyspozycji wydatki są mniejsze, a zatem gospodarka zwalnia, a inflacja spada.
Inflacja a infografiki stóp procentowych
Poniżej znajduje się 5 najważniejszych różnic między inflacją a stopami procentowymi 
Kluczowe różnice między inflacją a stopami procentowymi
Oba inflacje vs stopy procentowe powodują wzrost gospodarki, ale istnieje wiele różnic między inflacją a stopami procentowymi.
- W Inflacji a stopach procentowych inflację można zdefiniować jako trwały wzrost poziomu cen w gospodarce, podczas gdy stopy procentowe są miarami polityki pieniężnej stosowanymi przez bank centralny dowolnego kraju do kontrolowania poziomu podaży pieniądza i kredytu w gospodarce
- Inflacja zależy od poziomu podaży pieniądza w gospodarce, który określa Bank Centralny. Stopy procentowe w gospodarce zależą od wielu czynników makroekonomicznych, z których jednym jest inflacja.
- Wyższa inflacja doprowadzi do wyższych cen towarów i usług w gospodarce. Prowadzi to również do wyższych kosztów utrzymania, wyższych kosztów finansowania zewnętrznego, osłabienia waluty itp. Z kolei niższa inflacja wskazuje na spowolnienie gospodarcze i może doprowadzić do recesji. Utrzymująca się niska inflacja może prowadzić do wyższego bezrobocia, zmniejszenia popytu na towary i usługi, co może wpłynąć na zyski. Wyższe stopy procentowe są ustalane przez Bank Centralny w celu kontroli inflacji. Przy wyższych stopach procentowych koszty finansowania zewnętrznego są większe, a zatem konsumenci oszczędzają więcej niż wydatki, co spowalnia gospodarkę i obniża inflację. Stopy procentowe są obniżane, gdy zachodzi potrzeba stymulowania popytu w gospodarce, co prowadzi do większego zaciągania pożyczek i wyższych wydatków konsumpcyjnych, co prowadzi do wzrostu inflacji.
Bezpośrednie porównania między inflacją a stopami procentowymi
Poniżej znajdują się najwyższe porównania między inflacją a stopami procentowymi
| Podstawa porównania inflacji i stóp procentowych |
Inflacja |
Stopy procentowe |
| Znaczenie | Inflacja jest definiowana jako trwały wzrost poziomu cen w gospodarce | Stopy procentowe to miary pieniężne stosowane przez Bank Centralny do kontrolowania podaży pieniądza i kredytu w gospodarce |
| Obliczenie | Indeks cen towarów i usług konsumpcyjnych jest ogólnie stosowany jako miara stopy inflacji w gospodarce.
CPI = (Koszt koszyka w cenach bieżących) / (Koszt koszyka w okresie bazowym) | Stopa procentowa stosowana przez RBI jest stopą, według której Bank Centralny pożycza pieniądze bankom |
| Czynniki wpływające
Inflacja a stopy procentowe | Inflacja zależy od podaży pieniądza w gospodarce. Wielkość podaży pieniądza jest kontrolowana przez Bank Centralny, wykorzystując ich referencyjne stopy procentowe jako miarę kontroli podaży pieniądza, a tym samym inflacji w gospodarce | Referencyjne stopy procentowe są ustalane na podstawie różnych czynników makroekonomicznych w danym kraju. Jednym z czynników jest inflacja. Stopy procentowe są podwyższane, jeśli w kraju jest wysoka inflacja. Również kursy walut są czynnikiem, który bank centralny bierze pod uwagę przy podwyższaniu lub obniżaniu stóp procentowych |
| Skutki wysokiej inflacji a stopy procentowe | Wyższa inflacja doprowadzi do wyższych cen towarów i usług, wyższych kosztów utrzymania, wyższych kosztów finansowania zewnętrznego, osłabienia waluty itp., A zatem ogólnie ma negatywny wpływ na gospodarkę | Wyższe stopy procentowe są ustalane przez Bank Centralny w celu kontroli inflacji. Przy wyższych stopach procentowych koszty finansowania zewnętrznego są większe, dlatego konsumenci oszczędzają więcej niż wydatki, co spowalnia gospodarkę i obniża inflację |
| Skutki niskiej inflacji a stopy procentowe | Niepokojąca jest także niższa inflacja, ponieważ wskazuje na spowolnienie gospodarcze i może doprowadzić do recesji. Utrzymująca się niska inflacja może prowadzić do wyższego bezrobocia, zmniejszonego popytu na towary i usługi, co wpływa na zyski przedsiębiorstw. | Aby poradzić sobie ze zmniejszonym popytem w gospodarce, Bank Centralny obniża stopy procentowe, aby stymulować wydatki konsumpcyjne i zaciąganie pożyczek w gospodarce. |
Inflacja a stopy procentowe - końcowe myśli
Banki centralne na całym świecie stosowały różne zmienne i wskaźniki ekonomiczne na przestrzeni lat, aby podejmować decyzje dotyczące polityki pieniężnej. Obecnie celowanie w inflację jest najczęściej stosowanym narzędziem do podejmowania decyzji w polityce pieniężnej i jest w rzeczywistości metodą wymaganą przez prawo w niektórych krajach. Banki centralne w krajach takich jak Wielka Brytania, Brazylia, Kanada, Indie, Australia, Meksyk i Europejski Bank Centralny obecnie stosują celowanie inflacyjne. Celowanie w inflacji jest stosowane przez zwiększenie lub zmniejszenie referencyjnych stóp procentowych w gospodarce.
Najbardziej powszechna stopa inflacji wynosi 2%, a zakres docelowy wynosi 1–3%. W krajach takich jak Indie, które są na drodze do wyższego wzrostu, cel inflacyjny wynosi 4%. Powodem, dla którego cel inflacyjny nie wynosi 0%, jest to, że zmiany wokół tej stopy umożliwiłyby inflację ujemną, tj. Deflację, która jest uważana za zakłócającą sprawne funkcjonowanie gospodarki. Banki centralne na całym świecie podążają za kontrolowaną inflacją jako drogą do trwałego wzrostu gospodarczego.
Polecane artykuły
Był to przewodnik po najważniejszych różnicach między inflacją a stopami procentowymi. Tutaj omawialiśmy również kluczowe różnice w inflacji vs stopach procentowych z infografiką, tabelę porównawczą. Możesz także zapoznać się z następującymi artykułami, aby dowiedzieć się więcej -
- Stopa procentowa a złożona stopa procentowa
- Rachunek bieżący a rachunek kapitałowy
- Rynek pieniężny a rynek kapitałowy
- Rynek pierwotny a rynek wtórny