Przegląd średniej funkcji w Matlabie

MATLAB to język używany w informatyce technicznej. Jak większość z nas się zgodzi, łatwe w użyciu środowisko jest koniecznością do integracji zadań obliczeniowych, wizualizacji i wreszcie programowania. MATLAB robi to samo, zapewniając środowisko, które jest nie tylko łatwe w użyciu, ale także rozwiązania, które otrzymujemy, są wyświetlane w kategoriach notacji matematycznych, które są znane większości z nas. W tym artykule omówimy szczegółowo średnią funkcję w Matlabie.

Zastosowania MATLAB obejmują (ale nie wyłącznie)

  • Obliczenie
  • Opracowanie algorytmów
  • Modelowanie
  • Symulacja
  • Prototypowanie
  • Analiza danych (analiza i wizualizacja danych)
  • Grafika inżynierska i naukowa
  • Rozwój aplikacji

MATLAB zapewnia użytkownikowi koszyk funkcji, w tym artykule zrozumiemy potężną funkcję o nazwie „Funkcja średnia”.

Składnia średniej funkcji w Matlabie

Pozwól nam zrozumieć składnię funkcji średniej w MATLAB

  • M = średnia (X)
  • M = średnia (X, dim)
  • M = średnia (X, vecdim)
  • M = średnia (___, typ)
  • M = średnia (___, nanflag)

Teraz wyjaśnijmy je wszystkie po kolei za pomocą przykładów

Ale wcześniej pamiętaj, że w MATLAB macierze mają następujące wymiary:

1 = wiersze, 2 = kolumny, 3 = głębokość

Opis średniej funkcji w Matlabie

1. M = średnia (X)

  • Ta funkcja zwróci średnią wszystkich elementów „X” wzdłuż wymiaru tablicy, który nie jest singletonem, tzn. Rozmiar nie jest równy 1 (weźmie pod uwagę pierwszy wymiar, który nie jest singletonem).
  • średnia (X) zwróci średnią elementów, jeśli X jest wektorem.
  • mean (X) zwróci wektor wiersza, który będzie miał średnią z każdej kolumny, jeśli X jest macierzą.
  • Jeśli X jest tablicą wielowymiarową, średnia (X) będzie działać wzdłuż pierwszego wymiaru tablicy, którego rozmiar nie jest singletonem (nie jest równy 1) i będzie traktować wszystkie elementy jak wektory. Ten wymiar stanie się 1, a rozmiar innych wymiarów nie zostanie zmieniony.

Przykład

X = (2 3 5; 4 6 1; 6 2 4; 1 2 7)

Więc,

Rozwiązanie : M = średnia (X) = 3, 2500 3, 2500 4, 2500

Tutaj, ponieważ wymiar nie jest wspomniany, średnia jest brana wzdłuż elementów rzędu (dla pierwszego zestawu elementów rzędu otrzymamy (2 + 4 + 6 + 1) podzielone przez 4, tj. 3, 2500 itd.)

2. M = średnia (X, dim)

Ta funkcja spowoduje zmniejszenie wartości średniej wzdłuż wymiaru. Przekazany wymiar będzie wielkością skalarną.

Przykład

X = (3 2 4; 1 5 2; 2 6 0; 3 7 5)

Więc,

Rozwiązanie

3. M = średnia (X, vecdim)

Ta funkcja obliczy średnią na podstawie wymiarów określonych w wektorze vecdim. Na przykład jeśli mamy macierz, wówczas średnia (X, (1 2)) będzie średnią wszystkich elementów obecnych w A, ponieważ każdy element macierzy A będzie zawarty w wycinku tablicy określonym przez wymiary 1 & 2 (jak już wspomniano, pamiętaj, że wymiar 1 dotyczy wierszy, a 2 dotyczy kolumn)

Przykład

Najpierw stwórzmy tablicę:

X (:, :, 1) = (3 5; 2 6);
X (:, :, 2) = (2 7; 1 3);

Musimy znaleźć M = średnia (X, (1, 2))

Rozwiązanie: M1 =
M1 (:, :, 1) = 4
M1 (:, : 2) = 3, 2500

Wprowadzono również nową funkcję w MATLAB, począwszy od R2018b.
Pomaga nam to obliczyć średnią dla wszystkich wymiarów tablicy. Możemy po prostu przekazać „wszystko” jako argument naszej funkcji.

Jeśli więc ponownie rozważymy wyżej wspomniany przykład i użyjemy funkcji M = średnia (X, „wszystkie”), otrzymamy wynik jako 3, 6250 (co w rzeczywistości jest średnią z 4 i 3, 25 uzyskaną powyżej)

4. M = średnia (___, typ)

Użyje dowolnego z argumentów wejściowych poprzedniej składni i zwróci średnią z określonym typem danych (typ wyjściowy)

Nasz typ może mieć następujące trzy typy:

  • Domyślna
  • Podwójnie
  • Ojczysty

Rozumiemy to w dwóch scenariuszach:

  • Gdy argument jest rodzimy
  • Gdy argument jest „podwójny”

Przykład 1 (Argument jest rodzimy)

X = int32 (1: 5);
M = średnia (A, „natywna”)

Rozwiązanie:

M = int32
3)

Gdzie int32 jest rodzimym typem danych elementów X, a 3 oznacza średnią elementów od 1 do 5

Przykład 2 (argument jest „podwójny”)

X = jedynki (5, 1);
M = średnia (X, „podwójna)

Rozwiązanie:

M = 1
Tutaj możemy sprawdzić klasę wyniku za pomocą: class (M), która zwróci „double”

5. M = średnia (___, nanflag)

Ta funkcja określi, czy wykluczyć lub uwzględnić wartości NaN z obliczeń dowolnych poprzednich składni.
Ma następujące 2 typy:

  • Średnia (X, „omitNaN”): Pominie wszystkie wartości NaN z obliczeń
  • Średnia (X, „includeNaN”): Dodaje wszystkie wartości NaN do obliczeń.

Przykład

Zdefiniujmy wektor X = (1 1 1 NaN 1 NaN);
M = średnia (A, „omitnan”)

Rozwiązanie: W tym przypadku wynik, który otrzymamy, jest średnią ze wszystkich wartości po usunięciu wartości NaN, czyli: „1”

Jak więc widzimy, MATLAB jest systemem, którego podstawowym elementem danych jest tablica, która nie wymaga wymiarowania. To pozwala nam rozwiązywać problemy obliczeniowe, zwłaszcza problemy z formułami matrycowymi i wektorowymi.
Wszystko to odbywa się w znacznie krótszym czasie w porównaniu do pisania programu w skalarnym i nieinteraktywnym języku, takim jak C.

Polecane artykuły

Jest to przewodnik po funkcji średniej w Matlabie. Tutaj omawiamy zastosowania Matlaba wraz z opisem funkcji średniej w Matlabie z jego składnią i różnymi przykładami.

  1. Wektory w Matlabie
  2. Funkcje przenoszenia w Matlabie
  3. Jak zainstalować MATLAB
  4. Python vs Matlab
  5. Funkcje MATLAB
  6. Kompilator Matlab | Aplikacje kompilatora Matlab
  7. Korzystanie z Matlaba ORAZ Operatora

Kategoria: