Przegląd średniej funkcji w Matlabie
MATLAB to język używany w informatyce technicznej. Jak większość z nas się zgodzi, łatwe w użyciu środowisko jest koniecznością do integracji zadań obliczeniowych, wizualizacji i wreszcie programowania. MATLAB robi to samo, zapewniając środowisko, które jest nie tylko łatwe w użyciu, ale także rozwiązania, które otrzymujemy, są wyświetlane w kategoriach notacji matematycznych, które są znane większości z nas. W tym artykule omówimy szczegółowo średnią funkcję w Matlabie.
Zastosowania MATLAB obejmują (ale nie wyłącznie)
- Obliczenie
- Opracowanie algorytmów
- Modelowanie
- Symulacja
- Prototypowanie
- Analiza danych (analiza i wizualizacja danych)
- Grafika inżynierska i naukowa
- Rozwój aplikacji
MATLAB zapewnia użytkownikowi koszyk funkcji, w tym artykule zrozumiemy potężną funkcję o nazwie „Funkcja średnia”.
Składnia średniej funkcji w Matlabie
Pozwól nam zrozumieć składnię funkcji średniej w MATLAB
- M = średnia (X)
- M = średnia (X, dim)
- M = średnia (X, vecdim)
- M = średnia (___, typ)
- M = średnia (___, nanflag)
Teraz wyjaśnijmy je wszystkie po kolei za pomocą przykładów
Ale wcześniej pamiętaj, że w MATLAB macierze mają następujące wymiary:
1 = wiersze, 2 = kolumny, 3 = głębokość
Opis średniej funkcji w Matlabie
1. M = średnia (X)
- Ta funkcja zwróci średnią wszystkich elementów „X” wzdłuż wymiaru tablicy, który nie jest singletonem, tzn. Rozmiar nie jest równy 1 (weźmie pod uwagę pierwszy wymiar, który nie jest singletonem).
- średnia (X) zwróci średnią elementów, jeśli X jest wektorem.
- mean (X) zwróci wektor wiersza, który będzie miał średnią z każdej kolumny, jeśli X jest macierzą.
- Jeśli X jest tablicą wielowymiarową, średnia (X) będzie działać wzdłuż pierwszego wymiaru tablicy, którego rozmiar nie jest singletonem (nie jest równy 1) i będzie traktować wszystkie elementy jak wektory. Ten wymiar stanie się 1, a rozmiar innych wymiarów nie zostanie zmieniony.
Przykład
X = (2 3 5; 4 6 1; 6 2 4; 1 2 7)
Więc,
Rozwiązanie : M = średnia (X) = 3, 2500 3, 2500 4, 2500
Tutaj, ponieważ wymiar nie jest wspomniany, średnia jest brana wzdłuż elementów rzędu (dla pierwszego zestawu elementów rzędu otrzymamy (2 + 4 + 6 + 1) podzielone przez 4, tj. 3, 2500 itd.)
2. M = średnia (X, dim)
Ta funkcja spowoduje zmniejszenie wartości średniej wzdłuż wymiaru. Przekazany wymiar będzie wielkością skalarną.
Przykład
X = (3 2 4; 1 5 2; 2 6 0; 3 7 5)
Więc,
Rozwiązanie
3. M = średnia (X, vecdim)
Ta funkcja obliczy średnią na podstawie wymiarów określonych w wektorze vecdim. Na przykład jeśli mamy macierz, wówczas średnia (X, (1 2)) będzie średnią wszystkich elementów obecnych w A, ponieważ każdy element macierzy A będzie zawarty w wycinku tablicy określonym przez wymiary 1 & 2 (jak już wspomniano, pamiętaj, że wymiar 1 dotyczy wierszy, a 2 dotyczy kolumn)
Przykład
Najpierw stwórzmy tablicę:
X (:, :, 1) = (3 5; 2 6);
X (:, :, 2) = (2 7; 1 3);
Musimy znaleźć M = średnia (X, (1, 2))
Rozwiązanie: M1 =
M1 (:, :, 1) = 4
M1 (:, : 2) = 3, 2500
Wprowadzono również nową funkcję w MATLAB, począwszy od R2018b.
Pomaga nam to obliczyć średnią dla wszystkich wymiarów tablicy. Możemy po prostu przekazać „wszystko” jako argument naszej funkcji.
Jeśli więc ponownie rozważymy wyżej wspomniany przykład i użyjemy funkcji M = średnia (X, „wszystkie”), otrzymamy wynik jako 3, 6250 (co w rzeczywistości jest średnią z 4 i 3, 25 uzyskaną powyżej)
4. M = średnia (___, typ)
Użyje dowolnego z argumentów wejściowych poprzedniej składni i zwróci średnią z określonym typem danych (typ wyjściowy)
Nasz typ może mieć następujące trzy typy:
- Domyślna
- Podwójnie
- Ojczysty
Rozumiemy to w dwóch scenariuszach:
- Gdy argument jest rodzimy
- Gdy argument jest „podwójny”
Przykład 1 (Argument jest rodzimy)
X = int32 (1: 5);
M = średnia (A, „natywna”)
Rozwiązanie:
M = int32
3)
Gdzie int32 jest rodzimym typem danych elementów X, a 3 oznacza średnią elementów od 1 do 5
Przykład 2 (argument jest „podwójny”)
X = jedynki (5, 1);
M = średnia (X, „podwójna)
Rozwiązanie:
M = 1
Tutaj możemy sprawdzić klasę wyniku za pomocą: class (M), która zwróci „double”
5. M = średnia (___, nanflag)
Ta funkcja określi, czy wykluczyć lub uwzględnić wartości NaN z obliczeń dowolnych poprzednich składni.
Ma następujące 2 typy:
- Średnia (X, „omitNaN”): Pominie wszystkie wartości NaN z obliczeń
- Średnia (X, „includeNaN”): Dodaje wszystkie wartości NaN do obliczeń.
Przykład
Zdefiniujmy wektor X = (1 1 1 NaN 1 NaN);
M = średnia (A, „omitnan”)
Rozwiązanie: W tym przypadku wynik, który otrzymamy, jest średnią ze wszystkich wartości po usunięciu wartości NaN, czyli: „1”
Jak więc widzimy, MATLAB jest systemem, którego podstawowym elementem danych jest tablica, która nie wymaga wymiarowania. To pozwala nam rozwiązywać problemy obliczeniowe, zwłaszcza problemy z formułami matrycowymi i wektorowymi.
Wszystko to odbywa się w znacznie krótszym czasie w porównaniu do pisania programu w skalarnym i nieinteraktywnym języku, takim jak C.
Polecane artykuły
Jest to przewodnik po funkcji średniej w Matlabie. Tutaj omawiamy zastosowania Matlaba wraz z opisem funkcji średniej w Matlabie z jego składnią i różnymi przykładami.
- Wektory w Matlabie
- Funkcje przenoszenia w Matlabie
- Jak zainstalować MATLAB
- Python vs Matlab
- Funkcje MATLAB
- Kompilator Matlab | Aplikacje kompilatora Matlab
- Korzystanie z Matlaba ORAZ Operatora