Źródło obrazu: pixabay.com

Podstawy programowania komputerowego

Zawsze chciałeś wiedzieć więcej o programowaniu kodów, ale brakuje Ci czasu? Jeśli w twojej wiedzy o kodzie źródłowym są luki, ta ostateczna ściągawka w programach komputerowych kodu źródłowego poprowadzi cię jak je pomostować. Komputerowy język programowania obejmuje zrozumienie wszystkiego, od środowiska programowania po zaangażowane zmienne. Jeśli zdobędziesz umiejętności programowania, możesz być prawdziwym bohaterem w wirtualnym świecie. Naucz się więc programowania komputerowego dla początkujących i zdobądź porady i wskazówki, które pomogą ci osiągnąć postęp w cyberprzestrzeni.

Co to jest kod źródłowy w języku programowania komputerowego

Jest to sekwencja instrukcji skomponowana przy użyciu języka programowania komputerowego do wykonywania określonych zadań za pośrednictwem komputera. Jaka jest różnica między językiem ludzkim a językiem komputerowym? Cóż, to różnica między światem rzeczywistym a wirtualnym. Wprowadzenie do instrukcji programu komputerowego jest znane jako kod kursu.

Komputerowy język programowania jest znany jako kodowanie źródłowe programów. Komputer bez programu jest jak kawa bez cukru lub poranek bez słońca. Programy komputerowe mogą zawierać od dwóch do milionów wierszy instrukcji. Tak jak istnieje wiele języków w ludzkim świecie, istnieje również kilka języków programowania komputerowego, takich jak Python, C ++, Java, C, Perl, PHP i Ruby.

Istnieją setki różnych języków programowania. Jeśli chcesz mówić wieloma językami, wirtualny świat jest dla Ciebie idealnym miejscem.

Realizacja wirtualnej rzeczywistości: co mogą zrobić programy komputerowe

Programy komputerowe są używane w prawie każdej dziedzinie, od filmów po medycynę, obronę, rolnictwo, rozrywkę i komunikację. Niektóre z powszechnie używanych programów komputerowych to MS Word, Internet Explorer i Adobe Photoshop. Programy komputerowe są używane do wszystkiego, od badania lekarskiego po komunikację głosową.

Programista komputerowy: człowiek za maszyną

Programista komputerowy to taki, który pisze programy komputerowe lub wykonuje programowanie komputerowe. Różni programiści są związani z różną wiedzą specjalistyczną w zakresie wielu rodzajów języka programowania komputerowego.

Algorytm: A do Z języka programowania komputerowego

Jeśli chodzi o język programowania komputerowego, kluczową rolę odgrywa proces rozwiązywania problemów lub algorytmów krok po kroku. Algorytm jest skończonym zestawem dobrze zdefiniowanych instrukcji, a programiści komputerowi tworzą ramkę algorytmu przed wymyśleniem właściwego kodu.

Istnieją standardowe sposoby tworzenia algorytmów komputerowych.

Elementy języka programowania komputerowego: Gramatyka języka

Środowisko programowania komputerowego

W każdym języku programowania najważniejszą rzeczą do zbadania jest konfiguracja środowiska. Służy to jako podstawa programowania. Instalacja na komputerze PC zostanie wykorzystana do pisania, kompilowania i uruchamiania programów.

Konfiguracja rozpoczynająca się od użycia dowolnego języka programowania składa się z edytora tekstu, kompilatora i interpretera. Do tworzenia programu komputerowego służy edytor tekstu, a kompilator konwertuje program do formatu binarnego. Do bezpośredniego uruchomienia programu wymagany jest tłumacz. Przykłady edytorów tekstu to Notepad ++, TextEdit i BBEdit. Języki programowania, takie jak Java, Pascal i C ++, muszą zainstalować swoje kompilatory przed rozpoczęciem programowania w takich językach.

Niektóre języki programowania, takie jak Python, Perl i PHP, nie wymagają kompilacji do formatu binarnego, a interpretera można używać do odczytu linii program po linii i wykonywania programu bezpośrednio bez dalszej konwersji.

Podstawowa składnia: ABC języka programowania komputerowego

Jednoliniowy program komputerowy można łatwo napisać. Złożone kodowanie jest potrzebne do wykonywania skomplikowanych programów. Różne języki różnią się składnią. Na przykład każdy program C zaczyna się od funkcji głównej i jest zamknięty między nawiasami klamrowymi. Część kodująca w nawiasach jest określana jako treść programu.

Funkcje to małe jednostki programów służące do wykonywania określonych zadań. Programowanie C zapewnia wbudowane funkcje. Podprogramy są używane zamiast funkcji w niektórych językach programowania. Komentarze są funkcją ułatwiającą zrozumienie programu i możesz użyć dowolnego języka, w którym chcesz je pisać. Oprócz znaków drukowalnych używanych do przygotowania instrukcji programowych w programie znajdują się spacje, takie jak spacja, tabulator i nowy wiersz. Znaki białych znaków są wspólne dla wszystkich języków programowania.

Puste linie lub linie zawierające białe znaki i komentarze są ignorowane przez większość kompilatorów. Każda pojedyncza instrukcja kończy się w określony sposób, na przykład indywidualna instrukcja w programach C kończy się średnikiem.

Polecane kursy

  • Kurs na VB.NET
  • Szkolenie Data Science
  • Szkolenie certyfikacyjne ISTQB
  • Szkolenie online Kali Linux

Jak działa program: proces krok po kroku

Źródło obrazu: pixabay.com

Program działa w złożony sposób. Na przykład program C konwertuje polecenie na format binarny za pomocą kompilatora C. Plik binarny o nazwie demo jest tworzony i wykonywany. Jak w każdym innym języku, jeśli nie przestrzegasz zasad. wystąpił błąd składniowy. Po takim błędzie program nie zostanie skompilowany.

Typy danych: elementy składowe programów komputerowych

Typ danych reprezentuje typ danych, które można przetwarzać za pomocą programu komputerowego. Może to być zakres od liczbowego do alfanumerycznego, dziesiętnego i tak dalej. Kiedy program komputerowy jest napisany do przetwarzania różnych typów danych, należy wyraźnie określić jego typ, aby upewnić się, że komputer rozumie, jak przetwarzać różne dane. Słowo kluczowe to zakres wartości, który może być reprezentowany przez typ danych.

Źródło obrazu: pixabay.com

Prymitywnych typów danych można używać do budowania bardziej złożonych typów danych znanych jako typy danych zdefiniowane przez użytkownika. Niektóre języki programowania nie wymagają słowa kluczowego do określania typu danych, ponieważ są wystarczająco inteligentne, aby przetwarzać dany typ danych w sposób automatyczny. Przykładem takiego języka jest Python.

Zmienne: 3 kroki do sukcesu w programowaniu

Zmienne: Nazwy podane dla lokalizacji pamięci komputera używanych do przechowywania wartości w programie komputerowym. Najpierw musisz utworzyć zmienne o odpowiednich nazwach, a następnie zapisać wartości w tych 2 zmiennych. Następnie następuje pobranie i wykorzystanie przechowywanych wartości z tych zmiennych. Inną nazwą tworzenia zmiennych jest deklarowanie zmiennych. W zależności od używanego języka programowania istnieją różne sposoby tworzenia zmiennych w programie.

Charakterystyka zmiennych

Zmienna może zawierać tylko jeden pojedynczy typ wartości. Na przykład, jeśli zmienna została zdefiniowana jako typ int lub char, może przechowywać tylko liczby całkowite lub znaki. Język programowania C wymaga tworzenia zmiennych, podczas gdy Python nie. Tak więc reguły gry są różne w zależności od używanego języka programowania komputerowego.

  1. Języki programowania, takie jak Python, Perl i PHP, nie wymagają specyfikacji typu danych w momencie tworzenia zmiennej.
  2. Każdej nazwie lub etykiecie można nadać zmiennej.
  3. Bardzo niewiele języków programowania pozwala na rozpoczynanie nazw zmiennych cyframi

Po utworzeniu zmiennych możesz przechowywać wartości w tych zmiennych. Zastosowanie zapisanych wartości w zmiennych jest celem całego ćwiczenia. W programowaniu C różne typy danych mogą być drukowane przy użyciu różnych wartości procentowych i znaków.

Różne języki programowania zapewniają różne zestawy zarezerwowanego słowa kluczowego. Jedyną wspólną zasadą jest to, że zastrzeżone słowo kluczowe nie może być użyte do nazwania zmiennych.

Łączenie kropek: operatory

Operator w języku programowania komputerowego jest symbolem informującym kompilatora / tłumacza o konieczności przeprowadzenia określonych operacji matematycznych, relacyjnych lub logicznych i uzyskania ostatecznych wyników.

Dodaje: Operatory arytmetyczne

Są one wykorzystywane do obliczeń matematycznych. Operatory arytmetyczne obejmują operacje plus, minus i takie operacje, a także operandy lub wartości, na których te operacje są wykonywane.

Operatory relacyjne = wyniki logiczne

Wyrażenia relacyjne to symbole, które są używane do generowania wyników logicznych, co oznacza, że ​​wyniki będą albo prawdziwe, albo fałszywe.

Operatory logiczne: i, lub nie

Operatory logiczne pomagają w podejmowaniu decyzji na podstawie określonych warunków, a wyniki można łączyć z warunkami, aby uzyskać końcowy wynik. Istnieją trzy podstawowe typy operatorów: And, Or and Not.

Podejmowanie decyzji: wybór odpowiedniej opcji

Podobnie jak w prawdziwym życiu, również w świecie wirtualnym, podejmowanie decyzji obejmuje wybór opcji w oparciu o określone warunki. ZA; języki programowania używają instrukcji warunkowych lub instrukcji decyzyjnych, które działają w oparciu o następującą trasę:

Różne języki programowania zapewniają różne rodzaje instrukcji decyzyjnych. Na przykład w języku programowania C instrukcja if… else jest używana, gdy trzeba podjąć decyzję, gdzie należy wybrać jedną z dwóch opcji. Innym typem instrukcji, która jest alternatywą dla instrukcji if, gdy zmienna musi być testowana pod kątem równości z pewnymi wartościami, przy czym każda wartość nazywana jest przypadkiem, a zmienna, która jest włączona, jest sprawdzana dla każdego przypadku przełączania. Przełącznik zostaje zakończony za pomocą instrukcji break.

W kółko i w kółko jedziemy: pętle

Pętle służą do wykonywania jednej lub więcej instrukcji pewną (n) liczbę razy. Prawdziwą cechą wysokiego języka programowania komputerowego jest to, że używa różnych pętli. Powtarzanie wykonywania instrukcji przy użyciu tej skutecznej techniki może być niezwykle korzystne.

Istnieją różne rodzaje pętli, takie jak pętla while, wykonaj … pętla podczas gdy, żeby wymienić tylko kilka. Instrukcja przerwania napotyka się w pętli, aby ją zakończyć, a sterowanie programem przechodzi do następnej instrukcji.

Gra Liczby: od prostej liczby całkowitej do zmiennoprzecinkowego

Każdy język programowania komputerowego zapewnia obsługę różnych rodzajów liczb, takich jak prosta liczba całkowita, liczba zmiennoprzecinkowa i tak dalej. Niektóre języki programowania mają wbudowane funkcje matematyczne, takie jak C. Inne, takie jak Python, dzielą liczby na różne, int, długie, złożone i zmiennoprzecinkowe.

Postacie: odgrywanie ważnej roli

Komputerowy język programowania jest łatwy dzięki znakom przypisanym do zmiennych typu znaków. Należy pamiętać, że typ danych znaków może zużywać 8 bitów pamięci. Niektóre znaki mają specjalne znaczenie poprzez sekwencję zmiany znaczenia w wielu językach programowania.

Tablice: zbiór typów danych

Prawie wszystkie podstawowe języki programowania komputerowego mają pojęcie zwane tablicą, która jest strukturą danych, która może przechowywać zbiór elementów o stałym rozmiarze dla jednego typu danych. Tablica może być pomyślana jako zbiór zmiennych jednego rodzaju.

Tablice zawierają ciągłe lokalizacje pamięci, w których niższy adres jest równy pierwszemu elementowi, a najwyższy adres, ostatni element. Istnieją tablice jednowymiarowe. Dostęp do elementu uzyskuje się poprzez zindeksowanie nazwy tablicy.

Ciągnięcie wzdłuż: przechowywanie więcej niż jednej postaci

Jeśli w zmiennej musi być przechowywany więcej niż jeden znak, używane są łańcuchy. Ciągi w C są reprezentowane jako tablice znaków. Zaawansowane języki programowania, takie jak Java, zapewniają ciąg znaków jako wbudowany typ danych, dzięki czemu ciągi znaków można zdefiniować bezpośrednio tutaj w odniesieniu do tablicy znaków.

Funkcja: Czyny mówią głośniej niż słowa

Funkcja to zestaw zorganizowanego kodu wielokrotnego użytku, który służy do wykonywania pojedynczego powiązanego działania i zapewnia lepszą modułowość aplikacji. Zwiększają również przydatność kodów.

Jedna rola, wiele nazw

  1. W języku programowania komputerowego funkcje są nazywane procedurami, metodami, podprogramami i innymi tego rodzaju etykietami.
  2. Funkcja zawiera nagłówek i treść w C. W Javie programowanie nosi nazwę metod.

Plik I / O: Podstawy języka programowania komputerowego

Plik komputerowy służy do przechowywania danych w formacie cyfrowym, takim jak dane obrazu, zwykły tekst lub inna tego rodzaju treść. Pliki komputerowe mają różne rozszerzenia w zależności od używanego języka programowania komputera. Dane wejściowe lub dane, które zapisujemy do pliku, przekładają się na dane wyjściowe lub zawartość odczytywaną z pliku.

Wniosek - język programowania komputera

Istnieje wiele różnych rodzajów języków programowania, w tym Objective C, C ++, C i Java. Przy wyborze konkretnego języka do programowania, pierwszą i najważniejszą rzeczą do zapamiętania jest charakter wymagań aplikacji, tj. Czy jest ona oparta na komputerze stacjonarnym czy aplikacji mobilnej. Ponadto programiści powinni wziąć pod uwagę charakter rynku, który otrzymuje język i krzywą uczenia się dla poszczególnych języków.

Programiści powinni idealnie dążyć do biegłości w językach internetowych wraz z językami stacjonarnymi i platformami mobilnymi do tworzenia skryptów historii w wirtualnym świecie. Programowanie stanowi niesamowity proces, dzięki któremu polecenia wirtualne dają realne wyniki. W świecie wirtualnym nawet dwukropek ma implikacje, podobnie jak każdy ludzki język. Jednak tylko granice twojego języka programowania określają granice twojego świata w wirtualnej rzeczywistości.

Polecane artykuły

Jest to przewodnik po podstawach języka programowania komputerowego. Tutaj omawiamy także różne podstawy języka programowania komputerowego, takie jak pętle, typy danych itp. Oto kilka artykułów, które pomogą ci uzyskać więcej szczegółowych informacji na temat programowania komputerowego, więc po prostu przejdź przez link.

  1. Najlepsza rzecz do nauczenia się Linux vs Ubuntu
  2. 13 Najlepsze pytania i odpowiedzi na wywiad z zakresu programowania C
  3. Kariera w programowaniu R.
  4. Różnice między wartościowaniem a programowaniem
  5. Kali Linux vs Ubuntu: jakie są funkcje
  6. ACCA vs CIMA: Jakie są funkcje