Różnica między Hibernacją a JDBC
Hibernacja jest popularna głównie w przypadku mapowania obiektowo-relacyjnego w określonym środowisku ekosystemu Java. Zwykle programiści wolą używać Hibernacji ze względu na jego zdolność buforowania danych i bardzo łatwą obsługę wielu baz danych poprzez zmianę dialektu tej konkretnej bazy danych. Podczas gdy w przypadku JDBC mapowanie relacji obiektowych nie odbywa się automatycznie, programista musi skoncentrować się na właściwej architekturze programistycznej w celu utrzymania tej samej, co ręcznej, aby błąd mógł być możliwy. A także wstępne projektowanie architektury jest zbyt kosztownym lub dodatkowym wysiłkiem dla każdego programisty, którego można łatwo uniknąć w przypadku użycia hibernacji.
JDBC korzysta z prostego zapytania do bazy danych lub prostego języka zapytań do komunikacji z określoną bazą danych zgodnie z wymaganiami tego konkretnego projektu. Dlatego nigdy nie będzie niezależny dla wielu relacyjnych baz danych. W tym przypadku również programista może opracować jeden konkretny projekt do korzystania z tej samej bazy kodu dla wielu baz danych w przypadku JDBC, a także poprzez utrzymywanie zapytań o różne bazy danych w wielu plikach właściwości i mapowanie ich w czasie ładowania tego konkretnego podanie. Że wiele plików właściwości pomieści określone relacyjne bazy danych wymagania zapytania SQL. Ale znowu będzie to duży koszt dla dewelopera i niełatwe do zrobienia. Ponadto za każdym razem pliki właściwości wymagają aktualizacji przed przejściem do innej relacyjnej bazy danych.
Porównanie między hibernacją a JDBC (infografiki)
Poniżej znajduje się 3 największa różnica między Hibernacją a JDBC 
Kluczowe różnice między Hibernacją a JDBC
Zarówno Hibernacja jak i JDBC są popularnymi wyborami na rynku; omówmy niektóre z głównych różnic między Hibernacją a JDBC
- Hibernacja utrzymuje ogólną koncepcję mapowania obiektowego zaprojektowaną na platformie Java. Hibernacja musi definiować fabrykę sesji, a także własne zarządzanie transakcjami z dowolną relacyjną bazą danych, dzięki czemu to narzędzie ORM jest najpopularniejsze dla maksymalnej liczby programistów. Natomiast JDBC utrzymuje normalną łączność JDBC między aplikacją a relacyjną bazą danych, która nie utrzymuje żadnego mechanizmu automatycznego mapowania obiektów ani obsługi transakcji w bazie danych. Należy zaangażować programistę w przygotowanie odpowiedniego odwzorowania obiektowego i granicy transakcji, co zawsze jest kosztownym wysiłkiem dla każdego programisty.
- Hibernacja może być łatwo konfigurowalna dla dowolnych popularnych relacyjnych baz danych bez żadnych zmian lub projektu w bazach danych obiektów dostępu do danych. Ponieważ utrzymuje właściwe mapowanie obiektowe, zmiana dialektu wystarczy do przełączenia relacyjnej bazy danych w dowolnym momencie. Ma także jedno duże narzędzie do tworzenia wszystkich powiązanych tabel w oparciu o tę definicję bazy danych poprzez włączenie jednej określonej właściwości w pliku konfiguracyjnym hibernacji. Tak więc migracja istniejącego projektu w innej bazie danych będzie zawsze bardzo łatwa w dowolnym momencie przy użyciu hibernacji. W przypadku JDBC zmiana bazy danych to nie tylko zmiany konfiguracji, ale także duży wysiłek w zakresie zmian architektonicznych całej aplikacji, ponieważ jest to całkowicie ręczny wysiłek w celu zmiany tego samego. Ponieważ JDBC w pełni zależy od zapytania SQL specyficznego dla bazy danych, musimy wziąć pod uwagę, że wszystkie zdefiniowane zapytania powinny być dynamiczne na podstawie zmian w bazie danych. To dynamiczne podejście można zdefiniować innym podejściem, jednym z popularnych podejść jest plik właściwości zdefiniowany dla każdej bazy danych. Przed załadowaniem aplikacji programista musi zidentyfikować pliki właściwości poszczególnych baz danych na podstawie ich nazw. Można nawet zaprojektować użycie innej bazy danych dla tej samej aplikacji. Podczas gdy hibernacja faktycznie robi to automatycznie, nic nie trzeba projektować ręcznie.
- Jedną z silnych cech Hibernacji jest mechanizm buforowania. Biorąc pod uwagę każdą wydajność aplikacji, deweloper zawsze koncentrował się na mniejszej łączności z bazą danych, co oznacza komunikację z bazą danych w jak najmniejszym stopniu. Ten mechanizm buforowania pomaga w tym samym czasie deweloperowi w dowolnym momencie w celu poprawy wydajności aplikacji. W hibernacji dostępny jest inny rodzaj mechanizmu buforowania, który deweloper może wykorzystać w dowolnym momencie w zależności od wymagań projektu. Rzeczywistym narzędziem tej funkcji jest buforowanie danych konkretnego obiektu relacji w pamięci aplikacji i używanie ich bez ponownego łączenia się z bazą danych. Podczas gdy JDBC nie ma dostępnego mechanizmu definiującego buforowanie.
Tabela porównawcza Hibernacja vs JDBC
Poniżej znajduje się najwyższe porównanie między Hibernacją a JDBC
| Podstawa porównania Hibernacji z JDBC |
Hibernować |
JDBC |
| Generał | Hibernacja jest używana głównie do utrzymywania właściwego zorientowanego obiektowo odwzorowania programowania, które faktycznie zostało zaprojektowane na platformie lub ekosystemie Java. Jest bardzo popularny wśród wszystkich dostępnych narzędzi do mapowania obiektowo-relacyjnego. Wszystkie popularne frameworki w Javie, szczególnie Spring, z łatwością wspierały hibernację, dlatego projekt Spring-Hibernate jest wystarczająco popularny na obecnym rynku. | JDBC jest używany głównie do aplikacji statycznych lub niektórych starszych aplikacji, w których migracja jest zbyt kosztowna. Ludzie zwykle wolą używać JDBC przez pewien czas w małym projekcie lub przygotowują ręczną architekturę mapowania obiektowo-relacyjnego do użycia w jakimś dużym projekcie. Wszystkie właściwe aspekty Hibernacji mogą być osiągnięte przez JDBC wykonujący ręczne prace rozwojowe, które są zbyt kosztowne dla jakiegokolwiek programisty. |
| Mechanizm buforowania | Hibernacyjny mechanizm buforowania jest o wiele prostszy niż jakiekolwiek inne narzędzie ORM dostępne na rynku. Hibernacja popularna głównie dla programistów ze względu na te niezwykłe funkcje. Zawsze pomaga poprawić wydajność aplikacji, ponieważ ten mechanizm pomaga aplikacji zmniejszyć częstotliwość tworzenia połączenia z bazą danych za każdym razem. Przechowuje dane w pamięci podręcznej pamięci, którą można wykorzystać później w całej aplikacji zgodnie z wymaganiami. Dane w pamięci podręcznej można odświeżyć, ponownie ładując te hibernowane obiekty. Wszystkie obiekty ORM przechowują dane w pamięci podręcznej, co pomaga aplikacji w łatwym ponownym wykorzystaniu tych danych bez kilku interakcji z bazą danych. | W JDBC nie zdefiniowano żadnego mechanizmu buforowania. |
| Pytanie | Mapowanie relacyjno-obiektowe i kryteria mogą rozwiązać wszystkie wymagania związane z zapytaniami SQL. Dopóki nie ma jednej koncepcji HQL. | W JDBC zastosowano normalne zapytanie SQL. |
Wniosek -Hibernate vs JDBC
Hibernacja vs JDBC mogą być używane do łączenia się z bazą danych i pobierania danych stamtąd w przypadku dowolnego celu biznesowego aplikacji. Deweloper zwykle wolał JDBC, jeśli nie ma szans na zmianę bazy danych lub kontynuację złożonej starszej aplikacji. Hibernacja jest zawsze lepsza, jeśli ludzie naprawdę szukają właściwego odwzorowania relacyjno-obiektowego i definiują granicę transakcyjną bez wysiłku.
Polecane artykuły
To był przewodnik po najwyższej różnicy między Hibernacją a JDBC. Tutaj omawiamy również różnice między Hibernacją a JDBC z infografikami i tabelą porównawczą. Możesz także zapoznać się z poniższymi artykułami, aby dowiedzieć się więcej
- Wiosna vs Hibernacja | Różnice
- Oracle vs PostgreSQL | Porównanie
- Różnica między sprężyną a rozpórkami
- Oracle vs MSSQL