Wprowadzenie do wektorów R.
Wektory są podstawowymi obiektami typu danych R. Są one podzielone na sześć wektorów atomowych.
Wektory jednego elementu
Dane utworzone za pomocą jednej wartości pochodzą z wektora o długości 1.
- postać
Przykład: print („xyz”)
- Liczba całkowita
Przykład: print (54L)
- Podwójnie
Przykład: print (6.5)
- Złożony
Przykład: print (45L)
- logiczny
Przykład: print (FALSE)
- Surowy
Przykład: print (1 + 3i)
Wektor wielu elementów
Możemy również utworzyć wektor z wieloma wartościami, używając dwukropka z danymi liczbowymi.
Przykład
v <- 5:10
print(v)
wyjście : 5 6 7 8 9 10
Sekwencja wartości dziesiętnych
v <- 6.6:9.6
print(v)
wydajność : 6, 6 7, 6 8, 6 9, 6
W poniższym przykładzie 11.4 nie będzie w sekwencji i zostanie odrzucony, ponieważ nie należy do sekwencji.
v <- 3.8:8.4
print(v)
wydajność : 3, 8 4, 8 5, 8 6, 8 7, 8
Funkcje wektorowe w R.
Funkcja jest zdefiniowana jako fragment kodu używany do wykonania zadania. Funkcje są traktowane jak inne typy obiektów. Istnieją różne rodzaje funkcji w programowaniu R.
1. Funkcja R rep ()
Jak możemy się odwołać z nazwy, funkcja ta służy do powtarzania wartości podanych jako dane wejściowe w funkcji.
Składnia: rep()
Przykład
rep(c(1, 2, 3), times = 4)
Wynik:
(1) 1 2 3 1 2 3 1 2 3 1 2 3
Istnieją różne sposoby implementacji funkcji rep.
Możemy również wprowadzić liczbę powtórzeń określonej wartości.
Przykład
rep(c(1, 2), times = c(4, 3))
Wynik:
(1) 1 1 1 1 2 2 2Trzecim sposobem implementacji funkcji rep jest określenie długości.
Przykład
rep(1:2, length.out=9)
Wynik:
(1) 1 2 1 2 1 2 1 2 12. Funkcja R Seq
Funkcja sekwencji służy do tworzenia zestawu wartości sekwencyjnych.
Załóżmy, że chcemy stworzyć zestaw sekwencyjnych liczb całkowitych. Możemy użyć funkcji sekwencji, aby je utworzyć.
Składnia : seq()
Przykład:
seq(from = 3.5, to = 1, by = -0.3)
Wynik:
(1) 3, 5 3, 2 2, 9 2, 6 2, 3 2, 0 1, 7 1, 4 1, 1Dodatkowo możemy również dodać kolejny atrybut do danych wejściowych funkcji (tj. Długość)
Przykład
seq(from = 3.5, to = 1, length.out = 6)
Wynik;
(1) 3, 5 3, 0 2, 5 2, 0 1, 5 1, 0
3. R dowolna () funkcja
Każda funkcja pobiera wartości wejściowe i zwraca wektory logiczne, które mają wartość Prawda lub Fałsz.
Składnia : any()
Załóżmy, że przypisaliśmy zestaw wartości do x.
x = 1, 2, 3, 4, 5
Składnia :
x <- 1:5
Teraz używamy dowolnej funkcji (), aby sprawdzić, czy jest wartość powyżej 5.
any(x > 5)
Wyjście :
FAŁSZ Z podobnego przykładu możemy również wyprowadzić PRAWDA, zmieniając wartość z 5 na 3.
dowolna (x> 3)
Wynik:
PRAWDZIWE
4. Funkcja R all ()
Funkcja all () jest podobna do dowolnej funkcji (). Różnica polega na tym, że sprawdza każdą wartość, a następnie drukuje dane wyjściowe. Nawet jeśli pojedyncza wartość nie spełnia określonego warunku, zostanie wydrukowana jako FAŁSZ.
Składnia: all()
Przykład
1. Gdy wszystkie wartości spełnią warunek
x 0)
Wyjście: PRAWDA
2.Gdy wartości nie spełniają warunku
x 3)
Wyjście: FAŁSZ
W powyższym przykładzie tylko dwie wartości są powyżej 3. Funkcje w R są zdefiniowane przez Rf_ lub R_
Polecane artykuły
To jest przewodnik po wektorach R. Tutaj omawiamy różne typy funkcji Vector w programowaniu R ze Składnią i Przykładami. Możesz także zapoznać się z następującymi artykułami, aby dowiedzieć się więcej -
- Funkcje w R.
- GLM w R.
- Funkcje ciągów R.
- Funkcje C #