Wprowadzenie do wektorów R.

Wektory są podstawowymi obiektami typu danych R. Są one podzielone na sześć wektorów atomowych.

Wektory jednego elementu

Dane utworzone za pomocą jednej wartości pochodzą z wektora o długości 1.

  • postać

Przykład: print („xyz”)

  • Liczba całkowita

Przykład: print (54L)

  • Podwójnie

Przykład: print (6.5)

  • Złożony

Przykład: print (45L)

  • logiczny

Przykład: print (FALSE)

  • Surowy

Przykład: print (1 + 3i)

Wektor wielu elementów

Możemy również utworzyć wektor z wieloma wartościami, używając dwukropka z danymi liczbowymi.

Przykład

v <- 5:10
print(v)

wyjście : 5 6 7 8 9 10

Sekwencja wartości dziesiętnych

v <- 6.6:9.6
print(v)

wydajność : 6, 6 7, 6 8, 6 9, 6

W poniższym przykładzie 11.4 nie będzie w sekwencji i zostanie odrzucony, ponieważ nie należy do sekwencji.

v <- 3.8:8.4
print(v)

wydajność : 3, 8 4, 8 5, 8 6, 8 7, 8

Funkcje wektorowe w R.

Funkcja jest zdefiniowana jako fragment kodu używany do wykonania zadania. Funkcje są traktowane jak inne typy obiektów. Istnieją różne rodzaje funkcji w programowaniu R.

1. Funkcja R rep ()

Jak możemy się odwołać z nazwy, funkcja ta służy do powtarzania wartości podanych jako dane wejściowe w funkcji.

Składnia: rep()

Przykład

rep(c(1, 2, 3), times = 4)

Wynik:

(1) 1 2 3 1 2 3 1 2 3 1 2 3

Istnieją różne sposoby implementacji funkcji rep.

Możemy również wprowadzić liczbę powtórzeń określonej wartości.

Przykład

rep(c(1, 2), times = c(4, 3))

Wynik:

(1) 1 1 1 1 2 2 2

Trzecim sposobem implementacji funkcji rep jest określenie długości.

Przykład

rep(1:2, length.out=9)

Wynik:

(1) 1 2 1 2 1 2 1 2 1

2. Funkcja R Seq

Funkcja sekwencji służy do tworzenia zestawu wartości sekwencyjnych.

Załóżmy, że chcemy stworzyć zestaw sekwencyjnych liczb całkowitych. Możemy użyć funkcji sekwencji, aby je utworzyć.

Składnia : seq()

Przykład:

seq(from = 3.5, to = 1, by = -0.3)

Wynik:

(1) 3, 5 3, 2 2, 9 2, 6 2, 3 2, 0 1, 7 1, 4 1, 1

Dodatkowo możemy również dodać kolejny atrybut do danych wejściowych funkcji (tj. Długość)

Przykład

seq(from = 3.5, to = 1, length.out = 6)

Wynik;

(1) 3, 5 3, 0 2, 5 2, 0 1, 5 1, 0

3. R ​​dowolna () funkcja

Każda funkcja pobiera wartości wejściowe i zwraca wektory logiczne, które mają wartość Prawda lub Fałsz.

Składnia : any()

Załóżmy, że przypisaliśmy zestaw wartości do x.

x = 1, 2, 3, 4, 5

Składnia :

x <- 1:5

Teraz używamy dowolnej funkcji (), aby sprawdzić, czy jest wartość powyżej 5.

any(x > 5)

Wyjście :

FAŁSZ Z podobnego przykładu możemy również wyprowadzić PRAWDA, zmieniając wartość z 5 na 3.

dowolna (x> 3)

Wynik:

PRAWDZIWE

4. Funkcja R all ()

Funkcja all () jest podobna do dowolnej funkcji (). Różnica polega na tym, że sprawdza każdą wartość, a następnie drukuje dane wyjściowe. Nawet jeśli pojedyncza wartość nie spełnia określonego warunku, zostanie wydrukowana jako FAŁSZ.

Składnia: all()

Przykład

1. Gdy wszystkie wartości spełnią warunek

x 0)

Wyjście: PRAWDA

2.Gdy wartości nie spełniają warunku

x 3)

Wyjście: FAŁSZ

W powyższym przykładzie tylko dwie wartości są powyżej 3. Funkcje w R są zdefiniowane przez Rf_ lub R_

Polecane artykuły

To jest przewodnik po wektorach R. Tutaj omawiamy różne typy funkcji Vector w programowaniu R ze Składnią i Przykładami. Możesz także zapoznać się z następującymi artykułami, aby dowiedzieć się więcej -

  1. Funkcje w R.
  2. GLM w R.
  3. Funkcje ciągów R.
  4. Funkcje C #

Kategoria: